THE END

 

THE END OF THIS BLOGSPOT

NOW IS

http://michalsmandek.com/

______________________

______________________

______________________

NAPAMIĘTANIE / OVERREMEMBERING

Napamiętanie

Rodríguez Gallery

20.09 - 22.10.2016

Napamiętanie to poetycki neologizm stworzony przez Michała Smandka, na potrzeby opisania relacji, jakie zachodzą pomiędzy artystą a naturą podczas jego licznych podróży i pracy w terenie. To zbiór zapamiętanych form, zdarzeń i sytuacji o „wysokim współczynniku sztuki”, które dzięki uważnej obserwacji natury zostają przez artystę zaabsorbowane i katalogowane w świadomości, a które nawarstwiając się, przeplatając i scalając mogą zostać twórczo wykorzystywane w późniejszych pracach, zazwyczaj tych stworzonych w przestrzeni galerii.

W pracach Smandka, z pograniczna land-artu, performance, fotografii i instalacji, prezentowanych w Rodriguez Gallery, napamiętanie staje się centralnym zagadnieniem, ujawniając się jednak w rożnym stopniu i na różnych poziomach. W fotografiach z cyklu Manual Rest polem działania artysty i polem twórczego namapiętania staje się dzika, nieujarzmiona przyroda, pokazana w całej swej prostocie podstawowych form (ziemia, woda, wiatr, sól). Z jednej strony autor dokonuje delikatnych i subtelnych interwencji w zastaną sytuację, w taki sposób, aby wyglądały one na stworzone przez przyrodę, z drugiej strony dokumentuje działania natury, które wyglądają tak, jakby to on je wykonał. Zatarcie granicy między dokumentacją a kreacją, pozwala tworzyć artyście własne unikalne muzeum składające się z kompilacji prac „znalezionych” i uzupełnionych w napotkanym krajobrazie. Dzięki temu, iż nie sposób rozpoznać, czy w delikatnym cięciu w dziele Knife Work lub idealnie geometrycznym stożku w fotografii Rhombus mamy do czynienia z gestem artystycznym czy dokumentacją natury, zatarta zostaje także granica miedzy dziełem sztuki a dziełem natury w jej czystej postaci.

Interwencja artysty w przyrodę dobitniej ukazana jest w fotografiach z serii Unnatural 3, w których do dziewiczego krajobrazu błotnego wulkanu w Azerbejdżanie wprowadzony zostaje element obcy: czarne balony. W tych pracach najważniejsza staje się obserwacja i napamiętanie już nie tyle form i obrazów, ale pewnych procesów zachodzących pomiędzy naturą a „intruzem” i przemian, jakim jest on poddawany. W tym quasi rzeźbiarskim geście ujawnia się potrzeba analizy zachowania materii (opadania, nabierania ciężaru, wyporu, znikania) oraz podglądania natury w jej procesualności i przypadkowości.

Wszystkie te obserwacje: form, zdarzeń i procesów, mające miejsce w terenie, przekute zostają w dzieło sztuki w instalacjach rzeźbiarski stworzonych na potrzeby przestrzeni galeryjnej. Natura, która w tych dziełach zdaje się być jedynie punktem wyjścia lub inspiracją, przy uważnym oglądzie okazuje się być kluczowa. To ona wyznacza normy, to na jej zasadach i zgodnie z jej regułami powstają tak poetyckie i kontemplacyjne dzieła, jak choćby Nothing More, Nothing Less (wypór cieczy, działanie przypadku, równowaga sił w przyrodzie).

Prace Michała Smandka rozpatrywać można oczywiście pod kątem estetyki formalnej, poszukiwania uniwersalnego piękna, podstawowych praw natury czy poetyckiego jej wykorzystania. Perspektywa ta nie wyczerpuje jednak jego wizji. W jego pracach odnaleźć można bowiem wciąż aktualne i fundamentalne dla wielu twórców pytanie, o to, jaką funkcję spełnia natura, a jakie sztuka w poznawaniu świata, jaka jest rola artysty w procesie tworzenia sztuki i w końcu, czym w ogóle jest dzieło sztuki: czy jest to celowa kreacja artystyczna, czy być nim może tylko drobny gest, a może nawet zawłaszczona sytuacja spotkana w naturze, w której objawia się siła przypadku? Sztuka Smandka nie zamyka żadnej z tych dróg i otwiera bogaty wachlarz możliwości, sprawiając, że różne jej definicje harmonijnie współistnieją. To co postuluje artysta, to istotność bycia w naturze, obserwowania jej, doświadczania wszystkimi zmysłami, jej napamiętania.

Agata Rodriguez

/

Overremembering

Rodríguez Gallery

20.09 - 22.10.2016  

Overremembering is a poetic neologism coined by Michał Smandek to describe the relationship forged between nature and the artist during his numerous trips and fieldwork. It is a compilation of visual recollections, forms and situations that hold a high ‘coefficient of art’, which Smandek absorbs and catalogues in his mind thanks to a careful observation. These moments pile up, intertwine and merge, becoming artwork material for the artist to handle.

Smandek’s works presented at Rodriguez Gallery are a balanced mix of land-art, performance, photography and installation. The concept overremembering plays a key role in all of them, while being present at different levels. In the photographic series called Manual Rest, the content is the wild and untamed nature represented in its very basic forms (earth, water, wind). The artist’s practice in this scenery is two-fold: on the one hand he intervenes with a subtle gesture in the landscape, in such a way that he makes it look like it could have been formed by nature itself; on the other hand, he documents natural creations that resemble manmade interventions. The thin blurred line that separates here creation from documentation allows the artist to develop an unique ‘collection’ consisting of natural phenomena and manipulated situations, standing at the same level as artworks. The fact that we cannot distinguish whether the cut in the sand in Knife Work, or the perfect geometric shape of Rhombus belong to one category or the other, helps to diminish the existing border between art and nature.

In the series Unnatural 3 the artist’s intervention is shown in a more deliberate way. Smandek introduces an alien element, a black balloon, in a virgin volcano landscape in Azerbaijan. Here, the overremembering focuses not that much on the formal result of the performance, but on the process of the interaction between nature and the “intruder”. The quasi-sculptural gesture analyses the behaviour of the matter overcoming or being overcome by nature (the fall, the upthrust, gaining weight, disappearing), while at the same time we can contemplate nature’s randomness and variability.

Last but not least, by creating sculptural installations, Smandek manages to adapt the experiences gained out in the open to the restricted exhibition space. In these works, nature seems to be just an inspiration, a starting point, but after a closer look, it turns out to be an essential conceptual part of them. The basic biological and physical properties of nature (density, gravity, balance) determine here the form and the soul of the final artworks.

Michał Smandek’s works have many readings: they could be considered as a research on formal aesthetics, a search for universal beauty or an analysis of nature’s basic norms. However, what is truly significant are the fundamental questions raised by them. What role do nature and art play in getting to know our world? What is the artist’s part in the creation process? And finally, what does ‘artwork’ mean: is it a purposefully arranged creation; could it be just the smallest gesture or maybe even an appropriated situation found in nature? Smandek’s art does not close any of these doors, but offers instead many interpretations coexisting in harmony. Despite this versatility, the artist insists on the importance of being in contact with nature, watching it, experiencing it, overremembering it.

Agata Rodriguez

 

WSZERZ KONTYNENTU / ACROSS THE CONTINENT

Brazylia, Argentyna, Paragwaj, Boliwia, Chile, Peru

/

Brasil, Argentina, Paraguay, Bolivia, Chile, Peru

ODWET NA NATURZE / REVANGE ON NATURE

wywiad dla NN6T z Aleksandrem Hudzikiem / interview for NN6T with Aleksander Hudzik

SŁOŃCE ZIEMI ZGASŁO / THE SUN EXTINGUISHED

Galeria Wozownia, Toruń, 01.04. – 03.05.2016

Wystawa Michała Smandka otwiera cykl prezentacji dotykających problematyki związanej z podróżami współczesnych artystów oraz wykorzystywaniem zdarzeń i obiektów napotkanych w drodze jako tworzywa działań twórczych. Wystawa zawiera m.in. prace z cyklu Prognostyk, wykonane podczas podróży po włoskich wulkanach. Projekt dotyka wpływu sił natury na ludzką działalność i odwrotnie – ingerencji człowieka w naturę. W Prognostyku artysta antycypuje katastrofę jako spektakularne zjawisko, wobec którego człowiek, mimo wsparcia technologii, pozostaje bezsilny.

Laboratorium Sztuki 2016. Artysta jako podróżnik / Kuratorka: Maria Niemyjska

/

Wozownia Art Gallery, Torun, 01.04. – 03.05.2016

Michal Smandek’s exhibition opens a series of presentations touching issues related to the travels of contemporary artists and the use of events and objects encountered on the way as a matter of their creative activities. The exhibition includes, among others, works from the series The Prognostic made during a trip to the Italian volcanoes. The project relates to the impact of the forces of nature to human activity, and vice versa ­ human interference in nature. In The Prognostic the artist anticipates disaster as a spectacular phenomenon, to which the man, despite the support of technology, remains powerless.

Art laboratory 2016. The artist as a traveler / curator Maria Niemyjska

RYSUNKI / DRAWINGS

Rysunki / Drawings 
Galeria Starter, Warszawa / Starter Gallery, Warsaw
04.02 - 27.02.2016

dokumentacja fotograficzna wystawy: Przemysław Nieciecki / PION

CIĘŻKO PRACUJĄCY / HARD WORKER

8 x blacha stalowa 100 x 50 cm, stal C45 / 8 x steel plate 100 x 50 cm, steel C45

Rysunki / Drawings 
Galeria Starter, Warszawa / Starter Gallery, Warsaw
04.02 - 27.02.2016

dokumentacja fotograficzna wystawy: Przemysław Nieciecki / PION

PÓŁRYSOWNIK / HALFDRAWER

blacha stalowa 200 x 50 cm, linka stalowa, pręt stalowy, drut, węgiel rysunkowy / steel plate 200 x 50 cm, steel cord, steel rod, wire, charcoal stick

Rysunki / Drawings 
Galeria Starter, Warszawa / Starter Gallery, Warsaw
04.02 - 27.02.2016

dokumentacja fotograficzna wystawy: Przemysław Nieciecki / PION

RYSUNKI / DRAWINGS

Rysunki / Drawings

04.02 - 27.02.2016

Galeria Starter, Warszawa

Prowadzenie linii, dzielenie płaszczyzn, tworzenie znaczeń to podstawowe i pierwotne funkcje rysowania. Rysunek techniczny czy szczegółowy rysunek realistyczny to techniki trudne, wymagające umiejętności i doświadczenia, ale rysowanie automatyczne, bazgranie, kreślenie wielokrotnych linii i kręgów w trakcie spotkań, rozmów telefonicznych, czekania to czynność powszechna, często wynikająca nie ze świadomego gestu, ale z naturalnych potrzeb ekspresji, opanowywania emocji, pozostawania w aktywności.

W swoich najnowszych pracach Michał Smandek konfrontuje ze sobą dzieło sztuki i naturę. Smandek obiera dwie skrajne metody twórcze jako równoległe i współistniejące – dokumentuje znalezione przejawy zjawisk przyrodniczych, których efekty dają wrażenie świadomego działania oraz ingeruje w krajobraz w sposób tak subtelny i delikatny, że nie sposób rozpoznać czy mamy do czynienia z dziełem człowieka czy natury.

Zatarcie granicy między wykonywaniem a dokumentowaniem, pozwala spojrzeć na powstały znak bardziej obiektywnie – nie wiedząc nic o intencji, celowości czy świadomości potencjalnego twórcy gestu możemy poruszać się tylko w zakresie formalnej rozmowy o rysunku, jaki powstał na piasku. Smandek pośrednio postuluje tym samym możliwość odrzucenia współczesnej tendencji nadmiernego wytwarzania przedmiotów jako dzieł sztuki na rzecz obserwacji i zawłaszczania na własne potrzeby sytuacji o „wysokim współczynniku sztuki”.

Oprócz dokumentowania rysunków przyrody (wytworzonych z pomocą lub bez samego autora) Smandek proponuje również maszyny do rysowania i wykreślania linii w przestrzeni. Wykorzystując ciężkie materiały, ich właściwości oraz zasady fizyczne tworzy rzeźby, które sytuują się pomiędzy narzędziem do kreślenia a rysunkiem samym w sobie. Tym razem ingerencja autora jest czytelna i oczywista, jednak nie byłaby możliwa bez naturalnych zjawisk fizycznych, które utrzymują faktyczny kształt znaku.

Na wystawę składają się: seria fotografii Radius Work (Sahara, Maroko), fotografia Knife Work (Gobi, Mongolia) i fotografia Rhombus (Khenifiss, Maroko) – składowe projektu Manual Rest – oraz rzeźby Napinacz, Ciężko pracujący i Półrysownik.

Katarzyna Iwańska

/
 

The basic and primary functions of drawing are to establish lines, divide planes and create meanings. It may require high skills and experience – as in technical or detailed realistic drawing – and may be quite difficult to master. But there is also a different and a more common kind of drawing: automatic scribbling, plotting multiple lines and circles during meetings, phone calls or while waiting. These are not deliberate gestures; they result from the natural need to express, to calm down or remain active in some way.

In his most recent works, Michał Smandek confronts works of art with nature. He chooses two extreme creative methods, which are parallel and concurrent here. First, he documents manifestations of natural phenomena, giving the impression of conscious actions. Second, he interferes with the landscape in such a subtle and delicate way that it is impossible to tell if we are dealing with the work of man or of nature.

The blurring of the border between performance and documentation results in a more objective approach to the shape. Without knowing anything about the intent, purpose or awareness of the potential author, we focus on the formal side of the drawing on sand. Smandek indirectly postulates a rejection of the modern excessive production of objects as works of art for the observation and appropriation of situations with "a high coefficient of art".

In addition to documenting drawings found in nature (made with or without the help of the author), Smandek also proposes machines for drawing and plotting lines in space. He uses heavy materials, their properties and physical principles, to create sculptures that are situated between the drawing tool and the drawing itself. This time the role of the author is clear and obvious, but the outcome would not be possible without the natural phenomena that maintain the actual shape of the found sign.

The exhibition consists of the Radius Work series of photographs (Sahara, Morocco), Knife Work photography (Gobi, Mongolia) and Rhombus photography (Khenifiss, Morocco) – elements of the Manual Rest project – and the sculptures Tightener, Hard Worker and Halfdrawer.

Katarzyna Iwańska